Steeds meer mensen beseffen dat er op een groot aantal terreinen een radicale verandering nodig is. Het woord revolutie valt steeds vaker. Het woord heeft echter wel zijn klassieke betekenis verloren. De kans dat het volk zich keert tegen een reactionaire heersende klasse lijkt mij miniem. Allemaal hebben wij simpelweg te veel te verliezen en daardoor is het niet erg aantrekkelijk om in opstand te komen.
Opvallend vind ik het dat politieke partijen tegenwoordig geen fora meer zijn om onze zorgen te uiten. Politici weten de problemen zelfs niet eens te benoemen. In feite is dit ook onmogelijk; iedere partij wordt binnen het huidige systeem ‘gedwongen’ te beloven dat de toekomst beter zal worden, omdat niemand gaat stemmen op een partij die zegt dat iedereen in Nederland overconsumeert en dat wij allemaal drastisch minder natuurlijke hulpbronnen moeten gaan verslinden. De meeste politici ontwijken dus de kern. Zij zagen de financiële crisis niet aankomen en ontlopen ook nu weer de grote vragen zoals de duurzaamheid van economische groei, geldcreatie door commerciële banken, onbeperkt privaat eigendom en overconsumptie. Vanuit de politiek zal de verandering niet komen. We moeten het zelf doen. Jiddu Krishnamurti (1895-1986) omschrijft in het boek Waar zijn wij in hemelsnaam mee bezig? de noodzakelijke revolutie als volgt:
“Een nieuwe samenleving, een nieuwe orde kan niet door een ander in het leven geroepen worden, die zul je zelf moeten scheppen. Een op een denkbeeld gebaseerde omwenteling is helemaal geen omwenteling. De ware revolutie ontstaat innerlijk en zo’n revolutie wordt niet tot stand gebracht door voor de werkelijkheid weg te lopen; nee, die ontstaat alleen als je inzicht hebt in je menselijke verhoudingen, in je dagelijkse bezigheden, in de manier waarop je je gedraagt, de manier waarop je denkt, de manier waarop je spreekt, in je houding tegenover je naaste, jegens je vrouw, jegens je man, jegens je kinderen. Zonder inzicht in jezelf zal alles, wat je ook onderneemt, hoever je je misschien ook aan alles onttrekt, alleen maar meer ellende, meer oorlogen en meer vernietiging teweegbrengen.”
En:
“Afbreken is nodig om achter de waarheid te komen. De echte omwenteling is de innerlijke; door die omwenteling zie je de dingen helder – namelijk door liefde. In die geestestoestand vereenzelvig je je niet met wat dan ook.”
Velen denkers hebben in de geschiedenis van de mensheid gesteld dat de ware revolutie een verandering van de menselijke geest is. Of dit kan weet ik niet. Dat het nodig is, weet ik wel. Dit is de patstelling waarin wij ons allemaal bevinden. Toch?
